Γαμικός λέβητας, διακοσμημένος με την ερυθρόμορφη τεχνική. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο εγκαίνιο Μ 13. Είναι συγκολλημένος από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένος.

Το αγγείο είναι διακοσμημένο και στις δύο πλευρές με γαμήλιες σκηνές. Στην κύρια όψη απεικονίζεται μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή μίας νέας κοπέλας, η προετοιμασία για τον γάμο της στον γυναικωνίτη του πατρικού της. Η μέλλουσα νύφη είναι καθισμένη σε κλισμό (καρέκλα) με τα μαλλιά λυτά στους ώμους και την προσοχή στραμμένη προς ένα μικρό κορίτσι που χειρονομεί. Ίσως είναι ένα από τα «αμφιθαλή» παιδιά (παιδιά των οποίων ζουν και οι δύο γονείς), που συμμετέχουν στις γαμήλιες τελετές ως καλοί οιωνοί. Ανάμεσά στις δύο μορφές, ένα καλάθι γεμάτο άσπρο μαλλί αποτελεί υπόμνηση στην υφαντική, την κύρια ενασχόληση των γυναικών στο σπίτι. Τη σκηνή πλαισιώνουν δύο όρθιες γυναίκες που μεταφέρουν κιβωτίδια, προφανώς με κοσμήματα και είδη καλλωπισμού της νύφης.

Στην άλλη όψη εικονίζονται τρεις γυναίκες ντυμένες με χιτώνα και ιμάτιο. Η πρώτη από δεξιά κρατά αναμμένη δάδα, όπως συνήθιζαν να κρατούν οι μητέρες των μελλονύμφων, αλλά και άλλα πρόσωπα της νυφικής ακολουθίας. Η γυναίκα βαδίζει προς μια δεύτερη που στέκει τυλιγμένη σφιχτά στο ρούχο της, ενώ μία τρίτη πλησιάζει προς το μέρος τους. Αυτή πιθανότατα κρατά το γεμάτο ακριβό άρωμα αλάβαστρο που εικονίζεται πάνω αριστερά και ίσως ένα ύφασμα, βασικό συστατικό της γυναικείας προίκας. Κάτω από τις λαβές του αγγείου δύο Νίκες πετούν προς τη νύφη μεταφέροντας υφάσματα με κρόσσια στο τέλειωμα. Η παρουσία εδώ των φτερωτών θεοτήτων ίσως υποδηλώνει τη θεϊκή προστασία στον επικείμενο γάμο αλλά και το «πέταγμα» της νύφης στη νέα της ζωή.